- prerogatywa
- сущ.• прерогатива• привилегия* * *♀ книжн. прерогатива, исключительное право+
przywilej
* * *ж книжн.прерогати́ва, исключи́тельное пра́воSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przywilej
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
prerogatywa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. prerogatywawie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} przywilej prawny związany ze stanowiskiem lub wykonywaną funkcją : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uzyskać specjalne prerogatywy. Konstytucyjne prerogatywy prezydenta. <łac … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prerogatywa — ż IV, CMs. prerogatywawie; lm D. prerogatywayw zwykle w lm, książk. «przywilej, szczególne prawo związane z zajmowanym stanowiskiem» Konstytucyjne prerogatywy głowy państwa. Korzystać z prerogatyw. Nadać komuś specjalne prerogatywy. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
przywilej — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczególne uprawnienie uwalniające osobę lub grupę osób od obowiązków w jakimś zakresie lub nadające prawo do korzystania z jakichś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień